بیش از یک سال از آخرین مطلبی ک در این وبلاگ گذاشتم میگذره. چقدر زود زمان میره و چقدر زیاد فکرام در طول این  یک سال تغیر کرد. نوشته های قبلی شبیه لباسای نو و دست نخورده ای هستند ک از پوشیدنشون بعد مدت ها ترس داری چون میدونی برات تنگ شدن و دیگه تو همون آدم قبلی نیستی.

بگذریم. عمر وبلاگم نزدیک هزارو سیصد روزه... در مخیلم نمیگنجه چقدر زمان یا واحد روز از اولین روزی ک ساختمش گذشته. اما حالا من تبدیل ب مادر بدخلاقی شدم ک سالیان ساله برای تولد بچه اش کادو نخریده. این بچه با این همه بی محلی های روزگار نزدیک  سیزده هزار بیننده داشته و  شاید بتونم بگم  با این وجود که تقریبا هیچ چیزی برای گفتن نداشتم.. هنوز هم ک هنوزه  زنده است و روزی ۹ نفر بهش سر میزنن.. متشکرم ازتون👍💐